«Τι ήρθες εδώ να μας πεις δηλαδή ρε Μίλτο;»

«Τώρα το θυμήθηκες μωρέ;»

«Καλώς τον Τσιμπούκη που ήρθε με φρέσκιες ιδέες!»

Αυτές οι ατάκες ακούστηκαν στο γραφείο όταν τους είπα ότι θέλω να γράψω για το Big Bang Theory και είναι απολύτως λογικό, αφού μιλάμε για μια σειρά που ξεκίνησε το 2007 και ολοκληρώθηκε πέρσι, τι καινούριο να πει κανείς για αυτήν; Τίποτα! Δεν θέλω να σου μιλήσω για το αν αξίζει να την δεις ή όχι, αλλά για αυτό που εγώ ένιωσα παρακολουθώντας την.

Αρχικά να πω εδώ ότι η σχέση μου με τα sitcoms είναι αρκετά περιορισμένη: Έχω δει όλο το How I Met Your Mother (ναι και τις δυο τελευταίες ανέμπνευστες σεζόν), έδωσα στα FRIENDS την ευκαιρία τους μέχρι να καταλάβω στο 10ο επεισόδιο ότι δεν μου αρέσουν, δεν με αφορά η συγκεκριμένη παρέα και δεν γελάω με την ψυχή μου.

Κάπου εκεί λοιπόν, μια πάρα πολύ καλή μου φίλη άρχισε να βλέπει το Big Bang Theory (ας είναι καλά το Netflix) και η αρχική ευχαρίστηση της, όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν ενθουσιασμός.

«Ξεκίνα την σειρά βρε βλάκα, χάνεις» μου είπε μια μέρα στο τηλέφωνο.

«Γιατί όχι;» Σκέφτηκα και άνοιξα το Netflix.

Αυτό ήταν! Στο τέλος του πρώτου επεισοδίου, γελούσα σαν τρελός και είχα ταυτιστεί! Μια σειρά για geeks, με συνεχείς αναφορές σε σειρές, παιχνίδια και ταινίες/σειρές.

Πέραν όλων των άλλων, το Big Bang Theory που για εμένα είναι η καλύτερη κωμική σειρά που έχω δει, έχει Sheldon.

Έχει bazinga!

Στιγμές όπως αυτή:

Και αυτή:

Και επεισόδιά όπως το 7ο της 3ης σεζόν, που έχει μεγαλύτερο βάθος από τα περισσότερα επεισόδια σειρών εκεί έξω.


Το θέμα του Big Bang Theory είναι απλό: Mια παρέα nerds προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην αγάπη για τα κόμικς και την ποπ κουλτούρα και ταυτόχρονα να αρέσει και στα κορίτσια. Δύσκολο; Πολύ, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά υπέροχο. Υπάρχουν τόσες αναφορές και τόσα κλεισίματα του ματιού στον θεατή, που θα βρίσκεσαι συνέχεια να χαμογελάς στην οθόνη.

Αρκεί να σου πω πως υπάρχουν στιγμές που μου λείπει αυτή η παρέα και απλά ανοίγω και βλέπω επεισόδιο και σκέφτομαι: «Για να δούμε τι κάνουν τα παιδιά».

Επίσης, το γεγονός πως και εγώ και η φίλη που μου πρότεινε την σειρά, την παρακολουθούμε και γελάμε το ίδιο (χωρίς εκείνη να είναι τόσο μέσα στην nerd φάση), σημαίνει πολλά για την ποιότητα των αστείων.

Α ναι, έχουμε υιοθετήσει και κάμποσες από τις ατάκες και συμπεριφορές (καμία ελπίδα για αυτήν την παρέα).

Τέλος πάντων, αν για οποιοδήποτε λόγο δεν την έχεις ξεκινήσει ακόμα, σταμάτα να το σκέφτεσαι και δες την!