Ήταν ένα από εκείνα τα πρωινά που με βρήκε με το ένα μάτι μισάνοιχτο στην τουαλέτα να χαζεύω στο κινητό και να σκέφτομαι την ματαιότητα των πραγμάτων και το πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν κέρδιζα το Τζόκερ.
Το μάτι μου έπεσε σε μια δημοσίευση από το 2017 με τίτλο «Σελφίτιδα: Ψυχική διαταραχή θεωρείται η υπερβολική λήψη selfie». Ίσως να σου κάνει εντύπωση που το είδα πρώτη φορά τώρα, αλλά θες επειδή είμαι αλλεργικός στη βλακεία, θες γιατί απλά δεν έτυχε, δεν το είχα προσέξει. Όπως και να έχει η ιστορία πάει κάπως έτσι «Οι άνθρωποι που τραβάνε υπερβολικά πολλές selfie έχουν ανάγκη την προσοχή και πάσχουν από έλλειψη αυτοπεποίθησης» σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες κι έρευνες.
Θυμάσαι που πριν λίγο καιρό κάναμε ακριβώς την ίδια συζήτηση για το gaming; Έ θα τα ξανά πούμε:
Άκου κύριε ερευνητή μου, τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση που νιώθουν ότι δεν ανήκουν πουθενά (έχω υπάρξει ένα από αυτά τα άτομα όχι και πολλά χρόνια πριν), αν αύριο το πρωί οι selfies αντικατασταθούν με την μόδα του να βάφουμε τη γλώσσα μας πουά και να κάνουμε φούσκες με τις μύξες μας, θα κάνουν αυτό ακριβώς, μόνο και μόνο για να ανήκουν σε μια ομάδα. Πριν φτάσουμε στο σημείο να βγάλουμε σκάρτο το μέσο και τον τρόπο έκφρασης, καλό θα είναι να έχουμε μελετήσει τους λόγους και τις αιτίες που συμβαίνει κάτι.
«Ναι αλλά συνεχίζεις να γκρινιάζεις για κάτι που συνέβη το 2017».
Ξέρεις γιατί; Επειδή όλο το πρωί ψάχνω να βρω μια είδηση, μια ενημέρωση βρε αδερφέ, ότι αυτή η χαζομάρα έπαψε να ισχύει και δεν βρίσκω, πράγμα που πάει να πει ότι ισχύει ακόμα. Περαστικά μας λοιπόν κι από μακριά όταν κάποιος εκεί έξω τραβάει selfie, είμαστε τώρα να κολλάμε καμιά σελφίτιδα και να τρέχουμε; Να ξέρετε, είναι άτιμο πράγμα αυτή η ασθένεια, μπορεί να μην ξανά κάνεις μπάνιο μέχρι τον Σεπτέμβρη, οπότε προσοχή!
