Το Rise TV διάβασε και προτείνει: Καλοήθη Παράσιτα του Κοραή Δαμάτη!

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Βακχικόν το νέο, εξαιρετικό βιβλίο του Κοραή Δαμάτη «καλοήθη παράσιτα».
Ιούνιος 1989. Μια ελληνική οικογένεια. Δηλαδή, ένα κουτί ερμητικά κλειστό. Το ένα πρόσωπο καθρεφτίζεται στο άλλο. Ο πατέρας στη μάνα του, η κόρη στον πατέρα της, η μάνα στη δική της μάνα. Με τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια, αρχίζουν να μοιάζουν μεταξύ τους, στις εκφράσεις, στις κινήσεις, στις λέξεις. Και, προπαντός, στις βαθύτερες σκέψεις. Παίρνει ο ένας απ’ τον άλλον. Διαφορετικά τα δοχεία, αλλά συγκοινωνούντα. Άλλη μορφή, μα ίδιο το πολύπλοκο περιεχόμενο. Και δεν το παραδέχονται.
Φωνάζουν πως είναι αλλιώτικοι. Συγκρούσεις, μεγάλες καταστροφές, συγκινητικές παρηγορίες, αναπάντεχα γκρεμίσματα, ονειρικοί έρωτες, διαψεύσεις, χαρούμενες συνευρέσεις και ετεροχρονισμένες μεταμέλειες. Κι όμως, ο καθρέφτης συνεχίζει να δείχνει πανομοιότυπα τα διαφορετικά. Ναι, η οικογένεια είναι ένα κουτί ερμητικά κλειστό. Κανείς δεν ξεφεύγει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Βιογραφικό

Ο Κοραής Δαμάτης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Ελλάδα ήρθε με την οικογένειά του το 1961. Σπούδασε θέατρο. Χόρεψε με την ομάδα «Χορικά» της Ζουζούς Νικολούδη και στο «Eλληνικό Χορόδραμα» της Ραλλούς Μάνου. Πήρε μέρος ως ηθοποιός και χορευτής σε αρκετές παραστάσεις. Δημιούργησε τη θεατρική ομάδα «Έβδομο Θέατρο». Έχει σκηνοθετήσει έργα των: Eυριπίδη, Σοφοκλή, Σαίξπηρ, Βάις, Μπρεχτ, Μπέκετ, Λόπε ντε Βέγκα, Ζενέ, Καμύ, Μπωμαρσαί, Αριστοφάνη, Γκομπρόβιτς, Μακ Νάλι, Σέρμαν, Ουίλλιαμς, Ιονέσκο, Μολιέρου, Ζιρωντού, Αρμπούζωφ, Ανούιγ, Μακ Ντόνα, Φρίελ, Σεβαστίκογλου, Μάρλοου, Μίντλετον, Αναγνωστάκη, Μάτεσι, Ίψεν κ.ά. για το Εθνικό Θέατρο, τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, για το ελεύθερο θέατρο και για το ραδιόφωνο. Διδάσκει 42 χρόνια σε Σχολές Θεάτρου. Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα «Το σπίτι μόνο» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2016, επανέκδοση εκδ. Βακχικόν, 2023), τη συλλογή ιστοριών «Αφορμές» (εκδ. Βακχικόν, 2021) και τον θεατρικό μονόλογο «Χαρίκλεια Καβάφη» (εκδ. Βακχικόν, 2022), ενώ έχει μεταγράψει την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη» (εκδ. Βακχικόν, 2023). Τα «καλοήθη παράσιτα» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του.

 

Η Κριτική μας από τον Νικηφόρο Σκούμα

Ο Κοραής Δαμάτης επιστρέφει με το μυθιστόρημα «Καλοήθη Παράσιτα» από τις εκδόσεις Βακχικόν. Η γραφή του Κοραή είναι ιδανική για την αφήγηση ετούτη· εξαιρετική ροή λόγου με ρυθμό, ακρίβεια και ένταση, το κείμενο σε τραβά μέσα του, χωρίς τον παραμικρό πλεονασμό. Τα «Καλοήθη Παράσιτα» είναι ένα ποιοτικό χαρμάνι  ασυνεννοησίας, συναισθηματικού εγκλωβισμού, ανίερων σκέψεων και μοχθηρών ξεσπασμάτων, στην μεταμοντέρνα Ελλάδα, στην αυγή της δεκαετίας του ενενήντα.

Θα τολμήσω να συγκρίνω τον Δαμάτη με τον Δημοσθένη Βουτυρά, η γραφή του μαγνητίζει και οι σελίδες γυρνάνε η μια μετά την άλλη- ψυχοφθόρα πλοκή και άρτια μεταφορά σκηνής και συναισθήματος στο χαρτί. Τα μέλη της οικογένειας υποκείμενα τραγικά, παγιδευμένοι μέσα στο κεφάλι τους, σε ένα αέναο μπρα-ντε-φερ με την καθημερινότητα το χέρι της οποίας τους λυγίζει, κρατώντας τους μισό εκατοστό από το μαξιλαράκι και ο μάταιος γύρος δεν τελειώνει ποτέ. Η ήττα θα αποτελούσε παρηγοριά μα οι τραγικές φιγούρες πηγαίνουν από χασούρα σε χασούρα· προϊόντα και θύματα της Νέο-Ελληνικής Πραγματικότητας από διαφορετικές γενεές. Ένα ζευγάρι με την κόρη τους, τον ηλικιωμένο παππού -που δεν αυτοεξυπηρετείται- και δυο θείες από κοντά. Καθόλα φυσιολογικοί αν περνούσαν δίπλα σου στο δρόμο, εκτός αν γνώριζες τις τύψεις στην ψυχή τους, τις μαύρες ιδέες στο κεφάλι τους και την παρενόχληση που δίνουν και παίρνουν μέσα σε τέσσερις τείχους.

Το μυθιστόρημα «Καλοήθη Παράσιτα» είναι κορυφαίο στο είδος του και αξίζει να διαβαστεί για την εξαιρετική γραφή του Δαμάτη. Δεν θα διστάσουμε να προτείνουμε τα «Καλοήθη Παράσιτα» σε κάθε «εραστή» του γραπτού λόγου, κι ας ανήκει στα έργα εκείνα που αντέχεις να αναγνώσεις μια φορά στη ζωή σου. Θες να το έχεις στη βιβλιοθήκη σου.