Το Rise TV διάβασε και προτείνει: Μορφές της Στεφανίας Στεφάνου

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Βακχικόν η νέα ποιητική συλλογή της Στεφανίας Στεφάνου «Μορφές».
Οι εν ζωή άνθρωποι λειτουργούμε ως άτομα και ως πολίτες της κοινωνίας στην οποία είμαστε μέλη της. Η ποίηση αντανακλά τη ζωή ως τέχνη. Όταν οι ορίζοντες διευρύνονται, αρχίζουμε να βλέπουμε και να συνειδητοποιούμε διαφορετικά την πραγματικότητα που μας περιβάλει, αλλά και την άλλη πραγματικότητα που διαμορφώνεται μέσα μας και απαιτεί να έρθει και αυτή στην επιφάνεια και να συνδιαλεχθεί με τους ανθρώπους και με την συλλογική πραγματικότητα με την μορφή της τέχνης. Η ποίηση ως μορφή τέχνης είναι εξόριστη στην εποχή μας. Η αίγλη της εξαερώθηκε. Ωστόσο μέσα μας κατοικεί. «Το λόγο φέρνει η σιωπή κι ο λόγος σπάει το φράγμα της».
Ένας μόνο στίχος εννοεί πολλά και ταυτόχρονα μας προετοιμάζει τι θα είναι αυτό που συναντήσουμε στις επόμενες σελίδες στην ποιητική συλλογή με τίτλο «Μορφές» του παρόντος βιβλίου. Πυκνή γραφή, εικόνες ίσως πρωτόγνωρες για πολλούς που μπορεί, για ορισμένους να χρειάζονται αποκρυπτογράφηση. Νοήματα πολλαπλά που αναδύονται με λίγες λέξεις. Απαιτεί ηρεμία, συγκέντρωση, αρκετές αναγνώσεις από εμάς για να την πλησιάσουμε και να μιλήσει μέσα μας

 

Βιογραφικό

Η Στεφανία Στεφάνου σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και Παιδαγωγικά στη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ) στην Αθήνα. Εργάστηκε στη μέση δημόσια εκπαίδευση ως καθηγήτρια. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και έχει συμμετάσχει με ποιήματά της σε συλλογικά έργα. Το 2003 έλαβε μέρος στο 23ο Ποιητικό Συμπόσιο του Πανεπιστημίου Πατρών. Διατηρεί τον ιστότοπο stefaniastefanou.gr. Οι «Μορφές» είναι η τέταρτη ποιητική συλλογή της.

Η Κριτική μας από τον Νικηφόρο Σκούμα

Η Στεφανία Στεφάνου επιστρέφει με την τέταρτη ποιητική συλλογή της,  Μορφές από τις εκδόσεις Βακχικόν.  Περιλαμβάνει εβδομήντα πέντε ποιήματα-αν μετράω σωστά- και ορισμένα πεζά ποιήματα μεταξύ αυτών.

Οι Μορφές πλάθονται από το αρχέγονο  ελληνικό και ποιητικό. Από τη μια μεριά οι άγιοι, απέναντι το δωδεκάθεο και στη μέση ο χρόνος και το ζευγάρι Ζωή-Θάνατος.  Η  γλυκιά ειρωνεία του ανθρώπου που ανακαλύπτει τον αρχαίο κόσμο, την στιγμή που ο σύγχρονος αποδεκατίζεται από ασθένειες, πολιτικές αστοχίες και αθεμελίωτες αξίες. Η τέχνη ως καταφύγιο των προδομένων από την επιστήμη, ο χώρος που όλα τα αποδέχεται κι ας μην τα αναδεικνύει εξ’ ίσου.  Το τραγούδι  ως νεότερος  ξάδελφος  της ποίησης με τον Θεσσαλικό Κάμπο και την Πάρο από κοντά.

Η Στεφάνου δεν σπρώχνει τον αναγνώστη στην λαγουδότρυπα «Τι ήθελε να πει ο ποιητής;» η γραφή της είναι άμεση και κατανοητή. Αποτυπώνει το λόγο της με φειδώ χωρίς να λακωνίζει, θέλει να εισπράξεις τα νοήματα και να νιώσεις τις εικόνες, όχι να λύσεις το γρίφο. Μυημένοι και μη στην ποίηση θα βρουν να κρατήσουν κάτι από τις Μορφές της Στεφανίας Στεφάνου, ιδανική ευκαιρία να γνωρίσεις  το έργο της.